4 1/2 πιό εκνευριστικές συνήθειες των Σκοτσέζων/Άγγλων

Λοιπόν τελικά πρέπει να είμαι πολύ παράξενος άνθρωπος και μάλιστα το γεγονός ότι το αναγνωρίζω και δεν κάνω τίποτα για να το αλλάξω είναι τουλάχιστον ανησυχητικό. Δε βαριέσαι, δε φταίω εγώ. Αυτοί φταίνε.

Σίγουρα κάποια στιγμή ήσουν και εσύ μάρτυρας τουλάχιστον μιάς απο τις παρακάτω συνήθειες. Αν μάλιστα ταιριάζουμε (που δε σου το εύχομαι), σίγουρα θα ξενερώσες και εσύ όπως και εγώ. Ιδού λοιπόν οι 4 1/2 πιό εκνευριστικές συνήθειες τους, όχι με σειρά προτεραιότητας (ειλικρινά δε μπορώ να αποφασίσω ποιά με εκνευρίζει περισσότερο), και κατα τη δική μου άποψη (ε, δε βγήκα και στο δρόμο να κάνω γκάλοπ).

1. Περπατάς στο δρόμο και σε προσπερνάει ένα παλικάρι σα τα κρύα τα νερά (θυμίζω ότι έχουν πέσει τα standard
   μας στην ξενιτειά) και εκεί που περιμένεις να σε δεί, να σου χαμογελάσει κτλ., σκύβει και ρίχνει έναν πτύελο (πώς να το πώ, είμαστε και σοβαρό blog) που αν τον πατήσεις και γλυστρίσεις, μπορεί και να πνιγείς. Nice!
2. Βρίσκεσαι σε ένα κτίριο με 67845 πόρτες. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν δύο υπό-συνήθειες (κατά το «Δυναμοσύνολο ενός συνόλου είναι το σύνολο των υποσυνόλων ενός συνόλου») που σε εκνευρίζουν με την ίδια βαρύτητα.
   1. Προχωράς και πίσω σου ακολουθεί παραπόδας μία απο τις γραμματείς και φαρισαίους της σχολής σου. Μετά την 66534η πόρτα που έχεις ανοίξει και κρατάς ανοιχτή για να περάσει και η άλλη, στην 66535 θέλεις απλά να της την κλείσεις στη μούρη και να φωνάξεις «Πάρτα μωρή που μου έρχεσαι κουνιστή και λυγιστή!». Σκέψου, μάλιστα, να συμβαίνει το ίδιο κάθε φορά που πας για κανένα τσιγαράκι, καφέ, μάφιν (παντεσπάνι βρε αδερφέ), κ.τ.λ.
   2. Μπροστά σου προχωράει κάποιος άλλος που η μοίρα το φέρε να ακολουθεί την ίδια διαδρομή με εσένα. Είναι γύρω στα 55, τουτέστιν extra ευγενικός και ακόμα μες την ενέργεια, οπότε σου κρατάει κάθε πόρτα ανοιχτή. Αυτό σε υποχρεώνει να ακολουθήσεις το βηματισμό του για να μη τον κάνεις να περιμένει εκεί σα τον πορτιέρη στο lulu . Αν είσαι τυχερός/ή, μπορεί να βρεθεί στη διαδρομή κάποια ανακοίνωση ώστε να παραστήσεις ότι σταματάς να τη διαβάσεις μπάς και απομακρυνθεί αρκετά και φύγει. Προσοχή όμως, η ανακοίνωση δεν πρέπει να είναι σημαντική γιατί μπορεί να σταθεί και εκείνος και μετά να καταλήξετε στην (2.1) ή στη (2.2) περίπτωση (άκουσε με, το έζησα και αυτό).
3. Έχεις λάβει ένα γράμμα απο την τράπεζα που σου λέει οτι δεν μπορούν να σου ανοίξουν το λογαριασμό (τον οποίο, να σημειωθεί, περιμένεις πολύ καιρό) γιατί τα στοιχεία της διεύθυνσης σου δεν είναι πλήρη. Σηκώνεσαι λοιπόν την επόμενη μέρα το πρωί μες τα κέφια και πας να τους βρίσεις. Αμ δέ. Σου έρχεται η υπάλληλος με τη γλυκιά φωνή (αυτό που λές και όλες έχουν προυπηρεσία στα ρόζ τηλέφωνα ποτέ δεν το κατάλαβα) όλο ευγένεια και χάρη να σε εξυπηρετήσει και δε λές κουβέντα. Αρκείσε στο να τους (ξανά)δώσεις τα σωστά στοιχεία, τους ευχαριστείς κιόλας και φεύγεις. Η αλήθεια είναι ότι η συνήθεια να είναι ευγενικοί (μέχρι αηδίας) είναι εκνευριστική επειδή εμείς έχουμε συνηθίσει αλλιώς. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα πάς για τσιγάρα στο περίπτερο και απλά λές «Mallboro!» και ο περιπτεράς σου απαντάει «μ (μου)» (μτφ. ορίστε). Διάλογος λιτός και κατανοητός. Αποστολή εξετελέστει!
4. (Μόνο για γυναίκες) Είσαι στο μπαράκι/κλαμπάκι του εδιμβούργου και πίνεις το ποτάκι σου λικνυζόμενη (ελαφρά) με το ρυθμό της μουσικής. Ξαφνικά νοιώθεις ένα χέρι να σου (πιέζει να το πω;) το δεξί μηρό. Γυρνάς κατακόκκινη απο τα νεύρα και ο τύπος σου χαμογελάει κιόλας. Εκείνη την ώρα θέλεις απλά να του κόψεις το χέρι απο τον ώμο και να τον χτυπάς με αυτό. Κλασικά, όμως, δε κάνεις τίποτα εκτός απο το να τον βρίσεις λίγο (και πολύ στα Ελληνικά), γιατί κινδυνέεις να σε πετάξουν έξω απο το μαγαζί.
5. (Για την ακρίβεια 4 1/2 λόγω μικρότερης σημασίας) Εσύ τρώς το μεσημεριανό σου στις 3 (και 4), ενώ όλοι οι άλλοι τρώνε στις 12 αντε 12:30. Αν δεν ακολουθήσεις το δικό τους πρόγραμμα (δε μπορώ χρυσέ μου να φάω τόσο νωρίς), την ώρα που πάς εσύ, δεν έχει μείνει φαί ούτε για δείγμα. Και φυσικά, επειδή είσαι στην ερημιά του θεού δεν μπορείς να φάς ούτε και πουθενά αλλού. Ποιά είναι η κατάληξη; Το πατατάκι απο το μηχάνημα έχει γίνει δική σου συνήθεια και το αποτέλεσμα δεν το αντιμετωπίζει ούτε η μπουτόκρεμα του Dior.

Αυτά. Αχ, τα είπα και ξαλάφρωσα!

Πέρι μεταφορών

Όσοι από εσας θέλετε να αφήσετε τούτη την ευλογημένη (λέμε τώρα…) χώρα και ανησυχείτε για το πώς θα μεταφέρετε όλο αυτό το βουνό από πράγματα που μαζεύατε τόσα χρόνια (ελάτε τώρα, γιου νόου…), συνεχίστε να διαβάζετε. Όσοι από εσάς πάλι δεν εγκαταλείπετε τη Γηραιά Αλβιώνα, συνεχίστε και εσείς να διαβάζετε. Μάλλον θα σας χρειαστεί και εσάς στο μέλλον ο Πέρι από το Μάντσεστερ. Βουνά τα κιβώτια και θέλετε ίσα με ένα C-130 για να τα μεταφέρετε; Έχετε ρωτήσει μεταφορικές εταιρίες και σας ζήτησαν λαγούς με πετραχήλια (ή μέχρι και όργανα του σώματός σας); Μη σας πιάνει πανικός και ψάχνετε ηρεμιστικά. Ο Πέρι είναι πρόθυμος να βοηθήσει, με το αζημίωτο φυσικά. Αλλά μη φανταστείτε τίποτα τσουχτερό, ίσα ίσα. Λογικές τιμές και πάνω από όλα προσωπική εξυπηρέτηση. Ο Πέρι, λοιπόν, βρίσκεται εδώ γύρω στα δεκαπέντε χρόνια. Με το φορτηγάκι του γυρνάει όλο το UK και βοηθάει τα πατριωτάκια να γυρίσουν τα ταπεινά μπογαλάκια τους (μέσο όρο γύρω στα 6-7 κυβικά μέτρα με ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς από Ebay και Amazon μαζί) στη πατρίδα. Ο ακούραστος Πέρι θα είναι εκεί που συμφωνήσατε στην ώρα του. Θα σας βοηθήσει όπως μπορεί για να σας βολέψει. Με τον Πέρι δεν έχετε να φοβηθείτε τίποτα. Μέχρι και για μπύρα μπορείτε να πάτε μαζί του. Όπως έκανα και εγώ πρόσφατα. Όπως καθόμασταν, λοιπόν, στη μπάρα, ο Περικλής μου λέει : «Δόκτωρα, πρέπει να την ψάξεις εδώ. Αυτοί (σ.σ. οι Βρετανοί) δεν σε κρατάνε αν δεν αξίζεις. Με καταλαβαίνεις τί σου λέω, έτσι;». Και αυτή η ατάκα είναι το σήμα κατατεθέν του. Σουλούπι γνώριμο, με προκοιλιακούς οι οποίοι μαρτυρούν γνωστές διατροφικές διαταραχές (όποιος σκεφτεί την ανορεξία είναι άξιος της μοίρας του…), γυαλάκι που κατεβαίνει πιο κάτω από τα μάτια, ύφος εμπόρου στην αγορά του Αλ-Χαλίλι και φυσικά το τσιγαράκι που δε φεύγει σχεδόν ποτέ από τα δάχτυλά του. Όχι, σοβαρά τώρα…Ο μάγκας από την Καλαμάτα είναι «εμπιστεύσιμος» και θα φέρει τη δουλειά εις πέρας. Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό. Και άμα λάχει, πιείτε καμιά μπυρίτσα μαζί του…Μόνο σε καλό μπορεί να σας βγει…

Υ.Γ. : Άν κάποιος/α χρειαστεί το τηλέφωνο του Πέρι, απλά στείλτε μου ένα email…

Arsebanging Friday # Έξ’ Οχτώ

Να ‘μαστε στο τέλος άλλης μιας εβδομάδας, έτοιμοι να κρούσουμε τα οπίσθιά μας σε διονυσιακούς ρυθμούς. Το νέο έτος έχει πλέον μπει για τα καλά και τα διονυσιακά παλλόμενα οπίσθιά μας πρέπει να στρωθούν γιατί διαφορετικά βλέπω το supervisor να φοράει τις γόβες και τα legwarmers του και να μου αρχίζει kinky παιχνιδάκια μέσα στο γραφείο του. Καταλαβαίνετε λοιπόν γιατί δε μπορώ να χάσω άλλο χρόνο, παρά να μπω κατευθείαν στο ψητό. Για πάμε λοιπόν:

• 6 x 8 = 48. Γκέγκε;
• Αυτό για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Τι έχει ζήσει αυτός ο έλληνας τηλεθεατής πάντως…
• Και αυτό για να δείτε τι πάει να πεί ελληνικό «super model» όπως αναγράφει και ο τίτλος του βίντεου. Τα σχόλια περιττεύουν…
• Γελάμε ε; Όχι για πολύ. Time flies.
• Το λόγο που πηγαίνετε στα Victoria’s Secret το γνωρίζουμε, είτε είστε γυναίκες είτε είστε άντρες. Ορίστε κάποια πράγματα που δε γνωρίζετε εσείς όμως.
• Thank Daskalos it’s Arsebanging Friday.
• Δεν έχετε περιέργεια να δείτε πως χτυπούν ένα τύμπανο άνθρωποι όλων των ηλικιών από 1 έως 100; Όχι; Ας μου το λέγατε νωρίτερα…
• Το επόμενο θύμα μετά το Bob το Σφουγγαράκη. Γουρούνια…
• Ορίστε 10 πράγματα που χρειάζεται κάθε σοβαρός arsebanger που σέβεται τον εαυτό του. Τώρα και στο amazon!
• Είτε με πιστεύετε είτε όχι, πάντα είχα περιέργεια να δω τι έχουν και πώς είναι τα αρκουδάκια από μέσα. Ο συνάδελφος ερεύνησε και μας παραθέτει τους καρπούς της έρευνάς του.
• Έλα Χουζούρη, σε ψάχνει μια φίλη σου από τα παλιά να σου μεταφέρει ένα μηνυματάκι…
• Πηθικάκι-δημοσιογράφος.
• 5 λόγοι να μην αφήνετε τα παράθυρα του σπιτιού σας ανοιχτά. Ή να τα αφήνετε, αναλόγως με τα βίτσια…
• Γυρνάς κουρασμένος μετά από μια ατέλειωτη μέρα στη δουλειά και το μόνο που χρειάζεσαι είναι χαλάρωση στην αγαπημένη σου πολυθρόνα. Όπου να ναι έρχεται και γυναικεία version. Εκτός και αν αρκείστε σε αυτή…
• Ενδιαφέρων τρόπος για να ανοίξεις το παράθυρο του αυτοκινήτου. Εμένα τώρα γιατί μου ήρθε και μια χρήση για τους αναδευτήρες του μίξερ; (hint: περιλαμβάνει και το γέρο)
• Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζετε ήδη, ορίστε…
• Και κάτι ειδικά αφιερωμένο στη Σαλώμη. Είμαι σίγουρος για το πόσο θα το εκτιμήσει…

Αυτά και για σήμερα. Σας αφήνω τώρα γιατί βλέπω τον Τσολιά και το Μπυρατή να έρχονται προς τα εδώ έχοντας περάσει ο ένας λουράκι στον άλλο…

352 μέρες επιτυχίες

Μιας και σε λίγες ημέρες το παρά έξι κλείνει ένα χρόνο ζωής, σκέφτηκα ότι είναι καιρός να πέσουν λίγο οι μάσκες και να πούμε κάποια παραπάνω πράγματα για τους οικοδεσπότες. Και ποιος άλλος τρόπος να είναι καλύτερος για κάτι τέτοιο, πέρα από τα κρυφά μουσικογενή ταλέντα του καθενός μας τα οποία εμφανίζονται όταν, στεγνοί πια, δεν έχουμε κάτι περισσότερο να δώσουμε στην Επιστήμη (δηλαδή, κάθε μέρα). Χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση λοιπόν, και με σειρά εμφάνισης ίδια με αυτή εκεί στα δεξιά:

Arsebanging Friday #Kalashnikov

Φτάσαμε και στην 47η συνεδρία πυγοραπιστικής ευεξίας και ηδονής αγαπητέ μου αναγνώστη του Παρά Έξι. Ναι, είναι αλήθεια. Οι προηγούμενες 46 ήταν μοναδικές, ανεπανάληπτες, καταπληκτικές, ξεχωριστές (σ’ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια!) αλλά η σημερινή συνεδρία θα είναι πραγματικά διαφορετική.

Θα είναι διαφορετική γιατί για πρώτη φορά στα χρονικά είχαμε συμμετοχή από όλα τα μέλη του παρά έξι. Ναι, όλοι τους έστειλαν τον οβολό τους, ένα κατιτίς για να μπορέσουμε να πορευτούμε μέσα από τα βαρυά κρύα και τις βροχές που έπιασαν αυτή την εβδομάδα.

Η προσπάθειά τους ήταν συγκινητική, κι όταν το γκουγκλοταχυδρομείο μου χτυπούσε απανωτά ανά δύο δέκατα του δευτερολέπτου με καινούρια καλούδια που μου έστελναν οι υποδέλοιποι, εγώ χοροπηδούσα χαρωπός μέχρι που ο supervisor με έστειλε σπίτι μου γιατί νόμισε ότι τα είχα παίξει από την πολλή δουλειά, ενώ ο resident Κινέζος του γραφείου — κάθε γραφείο του Εδιμβούργου έχει έναν τέτοιο — γελούσε (ως συνήθως) χωρίς να καταλαβαίνει γιατί (ως συνήθως). Τόσο μεγάλη ήταν η χαρά μου που δάκρυα άρχισαν να σχηματίζονται στα μάτια μου σαν… σαν… σαν… δάκρυα!

Μπα, πλάκα κάνω. Όλοι, και καλά, είχαν «δουλειά» (δηλ., κάπου μπεκροπίνανε ή ό,τι κάνουν τέλος πάντων όταν δεν κοιτάζω) και μ’άφησαν πάλι μονάχο να βγάλω το φίδι από την τρύπα Παρασκευιάτικα. Ας είναι. Κάποια στιγμή θα φύγω ρε και θα με ψάχνετε. Θα δείτε τι θα πάθετε. Η απουσία μου θα είναι μεγαλύτερη από την παρουσία μου (τι είπα πάλι;) και εσείς θα τρέχετε και δε θα φτάνετε. Αλλά έτσι είναι. Όλες οι μεγαλοφυΐες δεν αναγνωρίζονται στην εποχή τους.

Οπότε μείναμε εμείς οι δύο πιστέ μου αναγνώστη (λάθος γέννος κιόλας αγαπητή Ρούλα). Τι να κάνω κι εγώ; Όργωσα τα πέλαγα του διαδικτύου μπας και βρω κάτι. Πάμε γι’άλλα ιντερνετικά λοιπόν:

• Για όσους δεν το ξέρουν, η κωδική ονομασία του γνωστού μας Kalashnikov είναι AK-47.
• Μιας και μιλάμε για όπλα, κυρίες μου, να μερικά που θα πηγαίνουν με τα συνολάκια σας.
• Μερικές μέρες όντως φαίνονται από το πρωΐ ότι δε θα πάνε καλά.
• Αλλά αν δεν πάνε καλά, μπορείτε πάντα να παίξετε τον Λευκό Νάνο.
• Τι γίνεται αν κάποιος αδειάσει 500,000 μπαλάκια στα σκαλία γύρω από την Piazza di Spagna; Αυτό.
• Να κι ένα παιχνιδάκι με μπαλάκια: γεμίστε την οθόνη με καλές μπάλες, αποφεύγοντας τις δύο που χοροπηδάνε.
• Το Millenium Falcon ήταν το σκάφος του Han Solo στον Πόλεμο των Άστρων. Μήπως μπορούμε να το φτιάξουμε με Lego;
• Οι αριθμοί από το 100 εώς το 1 μέσα από ατάκες από ταινίες.
• Σε περίπτωση που νιώθετε κουρασμένοι αυτό το δίλεπτο τεστ θα σας πει πόσο πραγματικά κουρασμένοι είστε.
• Γράψτε μία λέξη, και ακούστε πώς θα έβγαινε από το στόμα ενός αηδονιού.
• Πώς θα ήταν μερικά καρέ του Garfield στην πραγματικότητα; Κάπως έτσι.
• Μία ακαδημαϊκής ποιότητας εργασία πάνω στην κουλτούρα του Internet.
• Ζωγραφίστε και παίξτε με τη βαρύτητα ταυτόχρονα.
• (α) Παίρνετε μία αφίσσα διαφήμισης. (β) Αντικαθιστάτε το κεφάλι με έναν κομμένο λαιμό. (γ) Αντικαθιστάτε την αφίσσα. (δ) Επαναλαμβάνετε.
• Ο Τσολιάς λέει ότι κάνει διατροφή. Να τι παρήγγειλε χτες βράδυ.
• Τελικά, μπορεί να φτερνιζόμαστε μόνο και μόνο επειδή βλέπουμε δυνατά φώτα.
• Εντάξει, είπαμε να χαζογελάς, αλλά όχι όταν λες τις ειδήσεις!
• Αν κάποια στιγμή εκεί που είστε πάνω στο ποδήλατό σας θελήσετε έναν espresso, μπορείτε να φτιάξετε με την τρόμπα.
• Αν αρχίσουμε να αναμιγνύουμε posters ταινιών, τι γίνεται; Πιθανότατα κάτι σαν αυτό.
• Στο Dubai, μιας και δεν ξέρουν τι να τα κάνουν τα λεφτά τους, αποφάσισαν να φτιάξουν ένα πιστό αντίγραφο της Λυών.
• Και στο πνεύμα του τίτλου του σημερινού arsebanging session, τι άλλο θα μπορούσε να είναι το τραγούδι της εβδομάδας πέρα από το Kalashnikov του Bregovic, αλλά στο Μέγαρο;
• Αν όμως τόση κουλτούρα δεν την αντέχει ο ευαίσθητος ψυχισμός σας, εναλλακτικό τραγούδι: ο Παπαγάλος. (Τα σχόλια κάτω από το video είναι πολλά λεφτά.)

Κι έτσι φτάσαμε και στο τέλος και για σήμερα. Ραντεβού την επόμενη εβδομάδα με ακόμα περισσότερα λίνκια, κι ακόμη περισσότερο χαμένο χρόνο και μία εβδομάδα κοντύτερα στο 2009 γιατί το 2008 αργεί!

Emo a la Scotcheze

Τόσες μέρες κατά τη διάρκεια των διακοπών μας στην Ελλάδα ακούγαμε στα δελτία ειδήσεων του Σταρ τσάνελε (μεταξύ άλλων) για τη μόδα των emo και trendy και το αβυσσαλέο μίσος που έχει ξεσπάσει μεταξύ τους. Φαίνεται πως το κίνημα των emo καθώς και η αντιπαλότητά τους με τους trendy έκανε την εμφάνισή του και στη Σκωτία. Ένας νεαρός Σκωτσέζος emo εθεάθη στους πρόποδες του Ben Nevis όπου και φωτογραφήθηκε από έκπληκτο Έλληνα τουρίστα που για μια στιγμή νόμιζε πως βρισκόταν στη πλατεία Συντάγματος. Στο μεταξύ ήδη κυκλοφορούν φήμες πως ο Αφάνας (που ως γνωστόν, δε τα σηκώνει κάτι τέτοια) έχει αγοράσει 256 roll-on της Dior για τις μασχάλες και έχει κάνει άνω-κάτω τη γκαρντα-ρόμπα του για να δώσει την απάντησή του επροσωπώντας τους trendys. Η συνέχεια επί της οθόνης…

Κυνήγι Θησαυρού (Σε καλό να μας μπει…)

Καταρχήν, καλή χρονιά, χρόνια πολλα με υγεία και χαρά. Το καινούριο έτος ήρθε φορτωμένο με υποσχέσεις για το μέλλον, αλλά και υποχρεώσεις. Εμείς, όμως, εδώ στα γραφεία του παραέξι είμαστε πιστοί στο καθήκον. Ξέρω, θα μου πείτε «Και τόσες μέρες πού ήσασταν; Μόνο ο δάσκαλος έγραφε…». Δεν έχετε και άδικο. Βλέπετε, η γαλοπούλα μας έπεσε κάπως βαριά και αργήσαμε να συνέλθουμε (και να ήταν μόνο η γαλοπούλα…). Περασμένα ξεχασμένα, λοιπόν, όλα αυτά. Το κυνηγι του παραέξι είναι πάλι εδώ και ξεκινάει πιο δυναμικά την νέα χρονιά. Αυτή την εβδομάδα θέλω να ξεμπροστιάσω τον Τσολιά μας, ο οποίος συχνά πυκνά κυνηγά το σπάνιο άγριο σκωτσέζικο στηθόδεσμο επάνω στο βασιλικό μίλι. Ρίξτε μια πιο προσεκτική ματιά όποτε περνάτε από εκεί και μπορεί να τον πετύχετε με τη χρυσή του απόχη να ξεκουράζεται στο τέλος του κόσμου…Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…

Arsebanging Friday # Τα ανθρώπινα χρωμοσώματα

Καλωσήρθες φίλε αναγνώστη για ένα ακόμη Παρασκευιάτικο απαύτωμα. Όπως μπορείς φανταστείς έχουμε επανέλθει όλοι στη αλλοδαπή και κοιτάμε να μαζέψουμε τα κομμάτια μας μετά τις διακοπές και να στρώσουμε και κάνα κώλο, γιατί η δουλειά μόνη της δε γίνεται. Όπως πάντα, οι διακοπές πέρασαν γρηγορότερα απ’ ότι περιμέναμε, ενώ η δουλειά που μας περίμενε όταν γυρίσαμε ήταν περισσότερη απ’ όσο νομίζαμε ότι την είχαμε αφήσει. Το πολύ φαγητό και ποτό των ημερών μας έχει κοιμήσει λίγο το πνεύμα και το συγγραφικό μας δαιμόνιο έχει ατονίσει λίγο. Μην ανησυχείτε όμως. Λίγες μέρες στο Edinburgh και θα βρούμε και πάλι τη φόρμα μας. Και επειδή το γοργόν και χάριν έχει, ας μπούμε στο ψητό:

• Ναι, 46 είναι ο αριθμός των ανθρώπινων χρωμοσωμάτων, όσα ακριβώς έχει και ο λαγός. Είναι πλέον εμφανής η σημασία που δίνουμε εδώ στο Παρά Έξι όχι μόνο στην ψυχαγωγία σας, αλλά και στη μόρφωσή σας. Για περισσότερες λεπτομέρειες απευθυνθείτε στο Λαμόγιο (γιατί εκτός από λαγός είναι και βιολόγος).
• Ορίστε τι πάει να πει να έχεις πραγματικά πολύ ελεύθερο χρόνο. Αν επιπλέον ζεις και στη Ρωσία, ο συνδασμός ενδείκνυται για πολύ κάψιμο. Κάτι μου λέει ότι ο επόμενος τέτοιος διαγωνισμός θα λάβει χώρα στο Εδιμβούργο. Φυσικά, θα είναι διοργανωμένος από το Παρά Έξι.
• Στο επιμορφωτικό πνεύμα του σημερινού πυγοβαρέματος, σας παρουσιάζουμε ένα site που θα σας βοηθήσει να μάθετε να πληκτρολογείτε γρηγορότερα. Την επόμενη βδομάδα έρχονται και συνταγές μαγειρικής.
• Άλλη μια απόδειξη για τον τρόπο με τον οποίο τα μέλη του γυναικείου φύλλου καταφέρνουν να κυβερνούν τον κόσμο από τι στιγμή που έρχονται σε αυτόν.
• Και για να μην ξεχνάμε και την ψυχαγωγική πλευρά του πράγματος, ορίστε και ένα mortal-combat-like παιχνιδάκι με πρωταγωνιστές τους υποψήφιους για το χρίσμα για τις εκλογές των ΗΠΑ. Σημαντική λεπτομέρεια είναι ότι κάθε υποψήφιος έχει διαφορετικές ικανότητες, τις οποίες μπορείτε να δείτε μόνο αν παίξετε με όλους.
• Μια κατσίκα και ένα τηλεκατευθυνόμενο εναντίον ενός κοπαδιού από αγελάδες. Ακούω προγνωστικά…
• Είμαι σίγουρος ότι όλοι σας έχετε κάποτε αναρωτηθεί τι $#%@* ονόματα είναι αυτά που βάζει το ΙΚΕΑ στα επιπλά του. Ερευνήσαμε για σας και σας παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα των ερευνών μας.
• Πάντα υποψιαζόμουν ότι η πεμτουσία του κόσμου αυτού είναι το πνεύμα της Πάπιας. Τώρα πλέον έχω και αποδείξεις.
• Ακολουθεί παιχνιδάκι για τους σινεφίλ αναγνώστες μας. Βρείτε τις ταινίες που είναι κρυμμένες στην εικόνα σε λιγότερο από 10 λεπτά και κερδίστε μισό κιλό καραμέλες M&M’, τις οποίες θα σας ταϊσει με φροντίδα ο Τσολιάς.
• Ο Μπυρατής αποφάσισε να γίνει emo όπως λέει και έχει αρχίσει να κάνει σημαντικές αλλαγές στη ζωή του (με την αμφισεξουαλικότητα να είναι η πρώτη από αυτές). Δε μπορώ παρά να του προσφέρω κάποιες συμβουλές για το πως πρέπει να ντύνεται και να περιποιείται τον εαυτό του.
• Έχετε χάσει το νόημα στη ζωή σας; Όλα σας φαίνονται βαρετά και κενά; Αργήσατε αλλά το καταλάβατε. Ορίστε κάτι που θα σας φτιάξει τη διάθεση. Α, και αυτό.
• Να και ένας αρκετά καλός λόγος για να μην αγοράζετε τούρτες από το Walmarts, όσοι από εσάς βρίσκεστε στην Αμερική τουλάχιστον.
• Πέθανε το αγαπημένο σας έντομο; Αξίζει και αυτό μια αξιοπρεπή κηδεία, σε κάθε περίπτωση. Εδώ οι λεπτομέρειες.
• Επειδή όμως μερικά έντομα είναι ενοχλητικά πρέπει να τα στέλνετε μια ώρα αρχίτερα. Με λίγη προπόνηση θα τα καταφέρετε, είμαι σίγουρος.
• Τη σήμερον ημέρα τα ζευγάρια χωρίζουν για ψύλλου πήδημα. Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις.

Till next time, καλά μαστορέματα και προσοχή μην περισσεύει το κορδόνι έξω απ’ το μαγιώ. Θα σας δούν!

Mother manual

Ξεκινάς για αυτές τις πολυπόθητες διακοπές, γιατί και οι οικογένεια σου έλειψε και οι φίλοι σου πίσω στην Ελλαδίτσα μας, αλλά και το φαγάκι μας με λάδι της προκοπής (όχι άλλο tesco!). Περιχαρής, λοιπόν, πέρνεις τη βαλιτσούλα σου με ρούχα για ένα χρόνο (είναι που θέλεις να έχεις την επιλογή τρομάρα σου) και ξεκινάς το ταξίδι σου με αεροπλάνα και βαπόρια.

Φτάνεις επιτέλους στον προορισμό σου (τι να μας πει και αυτός ο Οδυσσέας) και μετά απο λίγο και στο σπιτάκι σου. Φυσικά εκεί σε περιμένουν μανά, πατεράς, γιαγιάδες, παππούδες, θείες, θείοι….και πάει λέγοντας, μες την τρελή xαρά. Πολλή ωραία υποδοχή, δε λέω, αλλά εσενα αυτό που σε ενδιαφέρει είναι να κάνεις ένα μπάνιο και να βγάλεις αυτά τα ρούχα γιατί σε λίγο θα χρειαστεί εγχείρηση.

Αμ δε! Και κάνε μια στροφή να σε δούμε, και πές μας πως τα περνάς, και κούρεψες το μαλλί (εδώ υπάρχει ενα debate ήταν καλύτερο πριν ή όχι) και ούτε νερό δε προλαβαίνεις να πιείς. Και δε φτάνει αυτό, μετά τις ερωτήσεις πέτρες πετώ του φεγγαριού και αυτό τις στέλνει πίσω, η μάνα σου πετάει την ατάκα «Αδυνάτισες παιδί μου. Μισή/ός έμεινες». «Ώχ αρχίσαμε», σκέφτεσαι, και πριν το καταλάβεις μπροστά σου εχει βρεθεί ένα πιάτο με φαγήτο για 10 λόχους και η μάνα σου με το πιρούνι να σε ταίζει. Άντε να το φάς αφού τόσο δημοκρατικά σου δόθηκε («Αν δε το φάς θα με στενοχωρήσεις», «θέλεις να πεθάνει απο στενοχώρια η μανούλα;», «Αχ, τι πέρασα για να σε μεγαλώσω και τώρα με στενοχωρείς» κ.τ.λ) και αντε πρώτη μερα είναι.

Αμ δε (ξανά!). Οι επόμενες μέρες είναι στο ίδιο μοτίβο. Αυτό που αλλάζει είναι το μενού και κάτι κλάματα που προστέθηκαν για να σε ρίξει στο φιλότιμο. Και αν δε φάς, ακούς και το καλό «Αχ, ανορεξία εχει το παιδάκι μου» (;;;;). Περνάνε οι μέρες προσπαθώντας να την πείσεις οτι είσαι άνθρωπος και όχι αγελάδα να έχεις εφτά στομάχια και το μόνο που σε κρατάει στη ζωή είναι τα γλέντια με τους φίλούς σου. Αλλά σιγά που δε θα σου βγούν ξινά. «Πάλι θα βγείς;», «Που θα πάς;», «Τι ώρα θα γυρίσεις;», «Κοίτα μην πιείς πολύ». Η πυθία είναι ρε παιδάκι μου. Γυρνάς το πρωί στο σπίτι κομμάτια, στα μαύρα σου τα χάλια και ενώ αφήνεις τα ποτά που έπινες όλο το βράδι, η μάνα σου πάνω απο το κεφάλι σου φωνάζει «Στα έλεγα εγώ να μην πιείς».

Τελείωνουν οι μέρες και πρέπει να γυρίσεις πίσω. Δυστυχώς οι διακοπές περνάνε γρήγορα. Ευτυχώς όμως γυρνάς στην ησύχια σου με μόνη σκέψη και ευχή
«Θεέ μου, σε παρακαλώ κάνε να μη μοιάσω στη μάνα μου».

Υ.Γ: Ναι ρε μάνα και εγώ σε αγαπάω, αλλά ίσως αν με αγαπούσες λιγότερο; ε;

Arsebanging Friday #στροφές-το-λεπτό

Καλημέρα σας, και καλή σας χρονιά. Ό,τι επιθυμείτε, όπως θέλετε να σας δείτε, καλά κρασιά τον Αύγουστο, και φιλιά στους δικούς μας. Τι έγινε, πώς περάσατε; Καλά ελπίζω. Με καλούς φίλους, θαλπωρή, πολύ φαγητό, αλκοόλ, κλπ, κλπ, κλπ.

Εντάξει; Τελειώσαμε με τα τυπικά; Ωραία. Χαίρομαι. Άντε λοιπόν τώρα, κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.

Όλοι πίσω στο Εδιμβούργο μιας και οι supervisors μας έψαχναν από πέρυσι (ναι, κάποια στιγμή θα τους μιλήσουμε — όχι ακόμα όμως γιατί πρέπει να σουλουπωθούμε πρώτα) ενώ οι προ-μετα-πτυχιακοί είναι έτοιμοι από καιρό πια και θαρραλέοι για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις και προσκλήσεις του νέου εξαμήνου (Hint: ξεκινάει ακριβώς από εκεί που τελείωσε το προηγούμενο, δηλαδή από το τρέξιμο). Ο Αφάνας έχει κάτι λογαριασμούς απλήρωτους και τον κυνηγάει η Scottish Power για να τον κουρέψει, αλλά το Λαμόγιο κανόνισε την αλλαγή ταυτότητάς του (με συμφέροντες όρους) και από εδώ και πέρα θα κινείται σα Μπυρατής. Ο οποίος όμως ακόμα χρωστάει κάτι τσίπουρα και τον κυνηγούν κι αυτόν, οπότε έχει κανονίσει με το Μαρανέλλο να τον φυγαδεύσει με τσίτα τα γκάζια και τον Κιμπάρη μαζί με την Κιμπάρα στο πίσω κάθισμα γιατί κάθε παράνομη δραστηριότητα που θέλει να έχει στυλ χρειάζεται την Bonnie και τον Clyde της. Την ίδια ώρα, η Σαλώμη μαζί με τον Τσολιά έχουν πάει στις εκπτώσεις γιατί το Ann Summers έχει προσφορά στηθοδέσμους, και ο Τσολιάς θέλει κι ένα γυναικείο μάτι να του πει τη γνώμη του. (Μην ανησυχείτε, κάτι θα ψωνίσει κι η Σαλώμη, που θαυμάζει τόσο πολύ τη Madonna.) Έχουμε χάσει λίγο το Χουζούρη, αλλά κάπου θα κοιμάται αυτός. Δεν αγχωνόμαστε προς το παρόν.

Παρ’όλα αυτά, όσο κι αν έξω είναι λίγο κρύα και χιονισμένα τα πάντα, μία ακτίνα αισιοδοξίας ξεπροβάλλει και μας κάνει να πιστεύουμε ότι όλα θα είναι ζάχαρη με extra μέλι.

Γελιέστε. Ο καιρός εδώ αλλάζει γρήγορα και πριν καταλάβετε τι γίνεται ο ήλιος θά’χει κρυφτεί, τα σύννεφα θα είναι μαύρα, και το σκοτάδι θα μας χτυπάει την πόρτα. Αλλά δε θα πω περισσότερα, γιατί χρονιάρες μέρες που είναι θα με βγάλουν οι άλλοι κακό.

Οπότε, την πρώτη Παρασκευή του χρόνου, ακόμα με τη γεύση της ραστώνης των διακοπών στο στόμα, καθώς και με λίγα extra μελομακάρονα καβάντζα για να έχουμε να πορευόμαστε, μαζί με ξηροκάρπι made in Greece και λουκάνικα χωριάτικα και λίγο τσίπουρο που πέρασε χημικό έλεγχο στη Φρανκφούρτη, είμαστε εδώ για να σας βοηθήσουμε να πάει καλά και πυγοραπιστικά ο χρόνος. Αβάντι μανέστρο:

• Μία από τις συχνότητες ενός παλιού, καλού, δίσκου γραμμοφώνου, είναι οι 45 στροφές το λεπτό.
• 45 πράγματα που μπορεί να κάνει κάποιος δωρεάν, online.
• Ανθρώπινο tetris.
• Ο Μαρανέλλο προτείνει: πώς να ξέρετε πότε να σταματήσετε την κατάποση αλκοόλ.
• 2008: η χρονιά της πατάτας! Σε περίπτωση που δεν το ξέρατε, πέρα από καλή τροφή, είναι και όμορφες σα δώρα.
• Κι αν δε σας κάτσουν οι πατάτες, μπορείτε πάντα να πάτε πίσω στο 1934 που τα εκτροφεία βατράχων ήταν όλα τα λεφτά.
• Απ’την άλλη βέβαια, το 1949 πίστευαν ότι γύρω στο 2000 η μέση γυναίκα θα έχει ύψος 2 μέτρα.
• Μπιλιάρδο χωρίς τρύπες, ε; Ναι, αμέ. Καλό κάψιμο.
• Μία ερώτηση που ταλανίζει αρκετούς: αερίζονται οι όμορφες;
• Και νομίσατε ότι αυτό είναι το μεγαλύτερο διαμάντι του κόσμου; Κολοκύθια τούμπανα. Που να δείτε το μεγαλύτερο διαμάντι του γαλαξία.
• Κάποια blogs γραμμένα από strippers (ή, σε μία περίπτωση, DJ ενός strip club), με έμφαση στο θεάρεστο και μη αγγιζούμενο από άνθρωπο έργο τους.
• Η πτήση μιας σαΐτας από ουρανοξύστη της Νέας Υόρκης.
• Αχρείαστες δεξιότητες: να μπορείς π.χ., να πιάσεις τα γυαλιά σου με το πρόσωπό σου (δείτε το video και θα καταλάβετε).
• Η Guðleifsdóttir (μπορείτε να προφέρετε το όνομά της;) είναι φωτογράφος από την Ισλανδία που έχεις τις φωτογραφίες της στο flickr.
• Ο Peter Sellers, απαγγέλει Beatles σε ρυθμούς Shakespeare.
• Ορίστε. Κάποιος βγάζει φωτογραφίες του Ήλιο. Ναι, εκείνο το κίτρινο γυαλιστερό πράγμα στον ουρανό. Καλά, ίσως όχι στον ουρανό του Εδιμβούργου τώρα που γράφω, αλλά ξέρετε τι εννοώ. Είναι καταπληκτικές. Και το κάνει έχοντας πολύ απλό εξοπλισμό. Μπορείτε να προσπαθήσετε και μόνοι.
• Πόσο πολύ σου πάει ο γύψος, καρδούλα μου.
• Τραγούδι της εβδομάδας: Pissing in the Wind, από τον Badly Drawn Boy. Γιατί, ναι, δώσε μου κάτι, αλλά συμβιβάζομαι και με το τίποτα.

Αυτά και για αυτή την εβδομάδα. Καλή Χρονιά και πάλι, το 2008 είναι δίσεκτο, αλλά μη μασάτε. Και μη μασάτε και από τις βλακείες που γράφω κατά καιρούς.

Ο ήλιος είναι εκεί, είτε τον βλέπουμε, είτε όχι.